آیه مباهله : (سوره مبارکه آل عمران  آیه شریفه61)

فَمَنْ حَاجَّکَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ ﭐلْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ ﭐللَّهِ عَلَى ﭐلْکَاذِبِينَ ﴿61﴾

(آل عمران61)-پس هر کس با تو در باره بندگي و رسالت عيسي (عليه‏السلام) مجادله کرد بعد از علمي که از مطلب يافتي ، به ايشان بگو بيائيد ما فرزندان خود ، و شما فرزندان خود را ، ما زنان خود و شما زنان خود را ، ما نفس خود ، و شما نفس خود را بخوانيم و سپس مباهله کنيم و دوري از رحمت خدا را براي دروغگويان که يا مائيم ، يا شما ، درخواست کنيم.

در تفسير قمي از امام صادق (عليه‏السلام) روايت كرده كه فرمود :... نصاراي نجران نزد رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم) آمده ، پرسيدند : مردم را به چه ديني دعوت مي‏كني ؟ فرمود : به شهادت دادن به اينكه جز الله معبودي نيست و اينكه من فرستاده خدايم و اينكه عيسي (عليه‏السلام) بنده‏اي است مخلوق كه مي‏خورد و مي‏نوشيد و سخن مي‏گفت پرسيدند : اگر مخلوق و بنده بود پدرش كه بود ؟ ، در اينجا به رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم) وحي شد كه به ايشان بگو : شما در باره آدم چه مي‏گوئيد ؟ آيا بنده‏اي مخلوق بود ، مي‏خورد و مي‏نوشيد و سخن مي‏گفت و عمل زناشوئي انجام مي‏داد يا نه ؟ رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم) همين سؤالات را از ايشان كرد ، جواب دادند : بله بنده‏اي مخلوق بود و كارهائي كه برشمردي مي‏كرد ، فرمود : اگر بنده بود و مخلوق پدرش كه بود ؟

مسيحيان مبهوت و مغلوب شدند و خداي تعالي اين آيه را فرستاد : ان مثل عيسي عند الله كمثل آدم خلقه من تراب ... و نيز اين آيه را كه فرمود : فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم - تا جمله - فنجعل لعنت الله علي الكاذبين . رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم) به ايشان فرمود : پس با من مباهله كنيد ، اگر من صادق بودم لعنت خدا بر شما نازل شود و اگر كاذب باشم لعنتش بر من نازل شود ، مسيحيان گفتند : با ما از در انصاف درآمدي ، قرار گذاشتند همين كار را بكنند ، وقتي به منزل خود برگشتند ، رؤسا و بزرگانشان مشورت كردند و گفتند : اگر خودش با امتش به مباهله بيايند ، مباهله مي‏كنيم چون مي‏فهميم كه او پيغمبر نيست و اگر خودش با نزدیکانش به مباهله بيايد مباهله نمي‏كنيم ، چون هيچكس عليه زن و بچه خود اقدامي نمي‏كند ، مگر آنكه ايمان و يقين داشته باشد كه خطري در بين نيست و در اين صورت او در دعويش صادق است ، فردا صبح به طرف رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم)روانه شدند ، ديدند كه تنها رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم) و علي بن ابي طالب و فاطمه و حسن و حسين (عليهماالسلام) براي مباهله آمده‏اند ، نصارا از اشخاص پرسيدند : اينان چه كساني هستند ؟ گفتند : اين مرد پسر عم و وصي و داماد او است و اين دخترش فاطمه( سلام الله علیها) است و اين دو كودك ، دو فرزندانش حسن و حسين (عليهماالسلام)هستند ، نصارا سخت دچار وحشت شدند و به رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم) عرضه داشتند : ما حاضريم تو را راضي كنيم ، ما را از مباهله معاف بدار ، رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم) با ايشان به جزيه مصالحه كرد و نصارا به ديار خود برگشتند .

سيوطی از علماء اهل تسنن هم درتفسیر درالمنثور افراد همراه با رسول خدا (صلي‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم)را علي بن ابي طالب و فاطمه و حسن و حسين(عليهماالسلام)، منتها مباهله را با یهودیان ذکرمیکندوباتوجه به روایات دیگرحكم مباهله درچندنوبت واقع شده وغیرازمسیحیان بایهودیان هم بوده است(تفسیرالمیزان)

 کانال تلگرامی وبلاگ قرآن مبین:

https://telegram.me/QURANMOBIN110