❓پرسش و پاسخ قرآنی 27:

❓پرسش: مهمترین گناه از دیدگاه قرآن کریم از این جهت که منشأ دیگر گناهان می شود، چیست؟

🌿جواب:

مهمترین گناه از دیدگاه قرآن "دروغ" است از این جهت که منشأ گناهان دیگر می شود

دلیل این مدعا از آیات قرآن کریم:

🌸 إنَّمَا يَفْتَرِي ﭐلْکَذِبَ ﭐلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِئَايَاتِ ﭐللَّهِ وَ أُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْکَاذِبُونَ ﴿105﴾
(نحل105)- تنها کسانی که به آیات الهی ایمان نمی آورند، به دروغ نسبت ناروا می دهند(به دیگران تهمت می زنند یا سخن ناحقی را به عنوان سخن پروردگار معرفی کرده وارد دین می کنند. اصل در معنی "افتراء: تهمت و نسبت دروغ دادن"، "قطع و شکستن است از این جهت که شخص افتراء زننده واقعیت و حقیقت را قطعه قطعه می کند تا آن را وارونه جلوه دهد و از این طریق سخن دروغ خود را باورپذیر کند یا اینکه جامه ای از دروغ بریده و برتن حقیقت می کند تا آن را بپوشاند) و تو شاهد باش(بر این گفته پروردگار) آنان همان دروغگویانند(دروغگوها به دیگران تهمت ناروا می زنند و خرافات را وارد دین می کنند. از این آیه برداشت می شود که دروغگویان به آیات الهی ایمان ندارند پس باور کنیم که اگر دروغ می گوییم ایمان نداریم زیرا دروغگو باور ندارد که پروردگاری هست که در مقابل دروغش او را مجازات می کند در تأیید این برداشت از آیه امام علی علیه السلام نیز می فرمایند: "هيچ بنده ای طعم ايمان را نمی چشد مگر تمامی دروغها را ترک کند چه شوخی آن و چه جدّيش". بر این اساس با مرور لحن آیات قرآن کریم نسبت به انواع گناهان، مهمترین گناه از دیدگاه قرآن "دروغ" است از این جهت که منشأ گناهان دیگر می شود همان گونه که امام حسن عسکری علیه السلام فرموده اند: "تمام خبائث و ناپاکیها در خانه ای قرار داده شده که کلید آن دروغ است" ولی متأسفانه در جامعه امروز این بزرگترین گناه از منظر قرآن کریم یعنی "دروغ" را رها کرده، بلکه جایز و مصلحت می شمارند و تمام همتشان را صرف جلوگیری از گناهانی به مراتب کوچکتر از آن از قبیل بد حجابی نموده اند آنهم با اعمال اکراه و اجبار که خودش زیر پا گذاشتن آیات بسیاری از قرآن کریم از جمله "لَا إِکْرَاهَ فِي ﭐلدِّينِ:در دین، هیچ اکراه و اجباری نیست"، می باشد. اگر در مواردی خاصّ، کلمات را طوری بگوییم که دروغ نباشد ولی شنونده هم متوجه اصل ماجرا نشود تا اتفاقی بیفتد که رضای الهی در آن است، بهتر است تا سخنی راست و شفاف بگوییم که فسادی در پی داشته باشد به عنوان مثال عده ای دنبال کسی بودند تا او را به ناحق بکشند حضرت علی علیه السلام پس از دیدن او بلافاصله جای ایستادنش را تغییر داد و در برابر سؤال تعقیب کنندگان، فرمود: "از زمانی که اینجا ایستاده ام کسی را ندیده ام". البته عده ای به همین بهانه و با عنوان دروغ مصلحت آمیز، گناه بزرگ دروغگویی خود را رنگ و لعاب مصلحت می زنند ولی اینطور سخن گفتن فقط در زمانی که راست و شفاف صحبت کردن فسادی در پی داشته باشد که قطعًا رضای پروردگار در آن نیست، مجوز دارد و در کل قرآن دو مورد بیشتر نداریم یکی هنگامی که حضرت یوسف علی نبینا و علیه السلام می خواست با نقشه قرار دادن پیمانه طلا در بار برادرش او را نزد خود نگه دارد بنابراین به کاروان کنعان گفت : "ای کاروان، شما سارقید" و منظورش این بود یک روز مرا دزدیدید نه پیمانه را و دیگری حضرت ابراهیم علیه و علی نبینا السلام که در پاسخ پرسش گران که آیا تو بتها را شکستی ؟ فرمود : "بزرگشان شکسته؟ اگر باور ندارید از خود بتها بپرسید؟" و منظور از بزرگشان خود حضرت بود که قطعًا مقامش بزرگتر و بالاتر از بتها بود" تا به خود بیایند و متذکر این شوند که این بتها حتی قدرت سخن گفتن ندارند. در روایات اینگونه سخن گفتن را تقیه یا توریه نامیده اند)

برچسب‌ها: دروغ, مهمترین گناه, پرسش قرآنی